Berichten

Ze woont al haar hele leven in Spaubeek met vader, moeder en zusje. Creatief denken, groot fan van Jan Smit en leuke dingen doen (zeker uiteten!) met vriendinnen is wat Jill graag doet. Voordat ze docent pedagogiek werd, heeft ze een hele route doorlopen. Nu werkt ze bij het team Pedagogisch Werk bij Vista Sittard. Vanuit haar anderhalf jarige stage rolde ze zo in een zwangerschapsvervanging die loopt tot februari 2021.

Voorbeeld voor anderen
Jill startte haar schoolloopbaan met vmbo-kader. Daar koos ze voor het profiel zorg en welzijn. Want stiekem wist ze het al. “Het lesgeven sprak mij eigenlijk al aan vanaf het moment dat ze zelf echt les kreeg in groep 3 van de basisschool. De juffen en meester inspireerde mij. Ook een geschiedenisdocent op de middelbare school wist de lesstof op zo’n boeiende manier over te brengen, dat een boek haast overbodig was. De verhalen die hij vertelde en de passie die hij toonde voor zijn vak, werkte aanstekelijk. Vanaf dat moment wist ik het zeker: mijn hart ligt binnen het onderwijs. Er werd ook gevraagd of ik een plan B had, maar dat had ik niet. De mbo-niveau 4 opleiding tot onderwijsassistent bij Leeuwenborgh Sittard was de logische en enige stap voor mij. Dat zou de opstap naar de Pabo zijn. Tijdens het eerste jaar bij Leeuwenborgh inspireerde mijn docenten me zo enorm. Daarom koos ik uiteindelijk voor Fontys Hogescholen. Waar ik eerst de algemene beroepenvariant Pedagogiek koos en daarna de uitstroom lerarenopleiding Pedagogiek. Met de weg die ik bewandelde, hoop ik een voorbeeld te zijn voor anderen.”

Het vuur aangewakkerd
Het was nog niet meteen duidelijk voor Jill dat ze les ging geven in het mbo. “Ik wist toen nog niet of de mbo-doelgroep me aan zou spreken. Ik was zelf nog heel jong. Ik ben in gesprek gegaan met mijn geweldige docenten. Ik was benieuwd naar welke route ik het beste na het mbo kon doorlopen. Het werd hbo Pedagogiek, met uitstroom leraar Pedagogiek. De eerste twee jaar waren vooral de basis van Pedagogiek, om me vervolgens te gaan specialiseren. De laatste anderhalf jaar koos ik ervoor om stage te gaan lopen bij mijn oude mbo-school. Het was daar altijd een warm bad. Na de eerste les dacht ik meteen: dit is het! Ik vond het spannend. Was nog heel jong en dacht als ze mij maar serieus nemen en mee gaan doen. Maar dat gevoel verdween op die dag als sneeuw voor de zon. Toen ik ook nog feedback kreeg van mijn studenten dat ze mij een voorbeeld vonden en het heel prettig vonden een jonge docent te hebben, werd mijn vuur alleen nog maar meer aangewakkerd. Een aantal studenten is zelfs mijn voorbeeld gaan volgen.”

[“Een docent die vanuit het mbo door is gegroeid naar hbo om daarna les te geven, vond ik erg interessant en inspirerend” (oud-student Daan (21)]

Het echte werk
“Het laatste jaar van de LIO-stage (leraar in opleiding) mag je al lesgeven en krijg je ook betaald. Het voelt alsof je er al echt werkt. Ik was al mentor en mocht verschillende vakken, van ontwikkelingspsychologie tot pedagogiek en methodiek, geven. Na het behalen van mijn stage en scriptie was er eigenlijk geen plek. Tot mijn geluk werd een collega zwanger en werk ik nu bij VISTA College, 4 dagen in de week voor een zwangerschaps-vervanging. Ik doe nagenoeg hetzelfde werk als in mijn stageperiode. Als kers op de taart mag ik nu zelf stagiair(e)s begeleiden. Het is mooi om te zien hoe ze in de klas zijn en hoe ze het in de praktijk doen. En dan denk ik ook nog weleens terug aan mijn eigen stagetijd… Leren in de praktijk is zó waardevol.”

[“Je staat als docent ‘boven je studenten’ op papier. Maar jij begreep veel situaties en voelde mij goed aan. Deze kwaliteiten kan ik goed gebruiken, ook in mijn stage” (oud-student Marijn (19)]

Mijn droombaan
“Die droombaan heb ik gevonden, absoluut! Wat mij zo aanspreekt aan het docentschap? De (pedagogische) band die je met studenten kunt opbouwen. Dat gaat verder dan alleen maar lesgeven en de stof overbrengen.  Die band met studenten is essentieel. Is deze er niet, kun je op je kop gaan staan. Dan komt hetgeen je wil overbrengen niet aan. Ik vind de sfeer in de klas erg belangrijk. Ook het samen in het team werken, spreekt me enorm aan. In een werkgroep bepalen we samen hoe we de vakken inkleden en welke lesboeken we gebruiken. Maar je hebt zelf de vrijheid om thema’s te behandelen en je les te organiseren zoals het bij je past. Ik speel graag in op wat er speelt in klas of qua actualiteit. Dat maakt het interessant voor de studenten, maar zeker ook voor mij.”

Feedback
“Ik vraag altijd feedback op de les, op mijn functioneren of wat dan ook. Studenten vinden mij duidelijk en ik draai er niet om heen. Ook mijn eigen ervaring en humor kunnen ze waarderen. Ik geef ook graag feedback. Het mbo vind ik qua variatie in de opleiding (lessen, praktijk en stage), de sfeer, creativiteit en het aansluiten bij de behoefte van de studenten helemaal top. Ik zou nog wat meer interactie willen zien, zoals werken met een acteur bijvoorbeeld een oudergesprek nabootsen, lesbezoeken op stage of studentenpanels. Als ik weer de kleine Jill zou zijn in groep drie, zou ik precies dezelfde route nemen. Dat voorbeeld laat ik ook mijn studenten zien: als je het echt wil, lukt het ook! Dat geldt niet alleen voor mijn professionele route, maar ook met andere ambities. Zo ben ik buiten mijn werk bezig met een kinderboek (schimmelbrood en kriebelbuik) met als thema prestatiedruk en faalangst.” Dit kinderboek is een aanvulling voor mensen uit ons vak, een thema voor jong en oud!”

[“Aan jouw feedback heb ik écht iets gehad. Ik ben meer gaan nadenken over mezelf en of de hbo-opleiding echt iets is voor mij is. Dank je wel!” (oud-student Noami (20)]