‘Stop met het Facebook-checken van sollicitanten’
vrijdag 6 november 2020
Niet alleen de motivatie en de cv, maar ook nog even het Facebook- en Instagram-profiel van een sollicitant doornemen. Officieel mag het niet, maar toch gebeurt het regelmatig. “Mensen denken anderen goed in te kunnen schatten, maar eigenlijk overschat iedereen zichzelf.”
Berichten op social media als Facebook of Instagram zeggen niets over de werkkwaliteiten van toekomstige medewerkers, blijkt maar weer uit onderzoek van de UNSW Business School in Sydney. Om die reden is het volgens de Europese privacywetgeving sinds 2017 verboden om sollicitanten op te zoeken op social media en Google, zelfs als de kandidaten daar toestemming voor geven.
De nieuwe wet is een goede zaak, zegt Gusta Timmermans, voorzitter van Recruiters United en voormalig hoofd recruitment bij ING. “Je waarborgt de privacy van de kandidaat. Bovendien zorg je ervoor dat het beeld van de kandidaat niet vertekend raakt door informatie die eigenlijk niets met de baan te maken hebben.”
Bikinifoto’s
Toch gebeurt een Facebook-check van sollicitanten nog regelmatig. Bijvoorbeeld in Australië. Voorbeelden die in het onderzoek worden genoemd zijn foto's in bikini of van tatoeages—plaatjes die niet zeggen over iemands functioneren op kantoor. Het is als recruiter dus beter om je te richten op werkgerelateerde informatie, zegt ook Laetitia Mulder van Rijksuniversiteit Groningen. “Hoe meer informatie een recruiter binnenkrijgt die niet relevant is, hoe meer het beeld van een kandidaat wordt vertroebeld. Daardoor worden er minder goede beslissingen genomen.”
Troebel
Ondanks het verbod is het maar de vraag of de Facebook-check van sollicitanten niet meer in Nederland plaatsvindt. Het blijft immers verleidelijk en hartstikke makkelijk voor recruiters om op social media te checken wat voor vlees ze in de kuip hebben. “Mensen hebben het idee dat ze heel goed zijn in het inschatten van anderen,” vertelt Mulder. “Maar eigenlijk overschat iedereen zichzelf.”
Mulder verwijst naar eerder onderzoek waaruit blijkt dat mensen vrij goed in staat zijn om een beslissing te nemen op basis van eerdere werkprestaties. “Maar voeren ze daarna een gesprek met een kandidaat waarin irrelevante informatie wordt toegevoegd, dan wordt het oordeel alleen maar slechter.”