Berichten

Niet te weinig, maar juist té veel en té lang aan het werk. Dat is het grootste risico van thuiswerken, stellen onderzoekers van de Radboud Universiteit. Vooral moeders bevinden zich in de gevarenzone, met mogelijk langdurige genderongelijkheden als gevolg.

Een deel van de werkgevers ging in maart schoorvoetend akkoord met de door de coronacrisis ontstane thuiswerksituatie. Men was bang dat het ten koste ging van de productiviteit en effectiviteit, maar niets bleek minder waar. Sterker nog, het thuiswerken heeft in veel gevallen juist geleid tot een hogere productiviteit, terwijl werknemers zelf ook meer voordelen dan nadelen ervaren.

Toch blijft het voor werknemers opletten geblazen. De thuiswerksituatie sluit weliswaar beter aan bij hun sociale voorkeuren en verlost hen van de reistijd van en naar werk, maar juist door die toegenomen vrijheid lopen zij het risico te veel en te hard door te werken. Fysieke en psychische klachten liggen zodoende op de loer.

Vervaagd
Het risico is dus niet dat mensen te weinig doen, maar dat ze juist te lang met werk bezig blijven, constateert hoogleraar Arbeids- en Organisatiepsychologie Sabine Geurts. Dat komt volgens haar met name door de vervaagde grens tussen werk en privé. “Als je niet uitkijkt word je overal geconfronteerd met je werk en is er geen ruimte meer waar je echt even kunt terug- of uitschakelen.”

Moeders
De onderzoekers waarschuwen daarnaast voor het ontstaan van genderongelijkheden. Vrouwen namen over het algemeen vóór de coronacrisis meer huishoudelijke en zorgtaken op zich, maar sinds de intelligente lockdown is dat al helemaal het geval. Zowel vaders als moeders voeren in de thuiswerksituatie weliswaar meer taken uit, maar de ongelijke verdeling is desondanks ruimschoots in stand gebleven.

“Moeders zijn dus nóg meer gaan doen,” concludeert Geurts. “In sommige gevallen zelfs in combinatie met een veeleisend vitaal beroep. Het iets grotere aandeel van vaders aan de thuistaken stemt echter voorzichtig optimistisch.”

Anticiperen
GroenLinks en D66 hebben aangegeven het recht op thuiswerken in de wet vast te leggen. Volgens universitair hoofddocent Arbeids- en Organisatiepsychologie klinkt de maatregel veelbelovend, maar ze waarschuwt voor het ontstaan voor ongewenste bijeffecten. “In veel Nederlandse gezinnen hebben vrouw nog steeds traditioneel een zorgfunctie. Wat als een gezin straks besluit dat de man weer op kantoor werkt en de vrouw haar werk grotendeels vanuit huis voortzet? We moeten hier slim over nadenken en anticiperen op wat dat zou betekenen voor bijvoorbeeld prestatiebeoordeling, talentontwikkeling en carrièrekansen.”