Berichten

Eén op de vier werknemers kan zijn rekeningen niet of ternauwernood betalen. Toch stelt een groot deel zijn of haar werkgever niet van de geldzorgen op de hoogte, blijkt uit cijfers van onderzoeksbureau Ipsos I&O. “Financiële zekerheid wordt beschouwd als een verantwoordelijkheid van de overheid, maar werkgevers kunnen écht het verschil maken.”

Zo’n 6,5 miljoen Nederlanders werken in loondienst. Combineer deze cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) met het nieuwe onderzoek van Ipsos en je komt uit op 1,625 miljoen werknemers met geldzorgen. Welgeteld 22 procent van de werknemers, omgerekend 1,4 miljoen Nederlanders, kan de rekeningen nog maar net betalen, terwijl vier procent van de mensen in loondienst, zo’n 260.000 Nederlanders, deze niet meer kan betalen. Dit heeft ook gevolgen voor de werkgever: werknemers met geldzorgen kunnen zich niet meer goed concentreren en melden zich ook steeds vaker ziek.

Schaamte
De meeste werknemers met geldproblemen worstelen in stilte. Slechts 20 procent stelt zijn of haar leidinggevende op de hoogte van de financiële zorgen, constateert Ipsos. De redenen om het niet te vertellen zijn verschillend: men zegt zich niet veilig genoeg te voelen of geeft aan helemaal geen behoefte hebben om hun problemen op de werkvloer te delen, terwijl anderen van mening zijn dat de werkgever geen hulp kan bieden. Voor dat laatste valt wat te zeggen: slechts 5 procent van de werknemers met geldzorgen krijgt hulp (of zegt hulp te willen krijgen) van de werkgever. Deze hulp varieert van de mogelijkheid om extra uren te werken tot een loonvoorschot.

Hulp op maat
Werknemers met geldproblemen zoeken voornamelijk steun in hun directe omgeving, zoals bij familieleden, vrienden en de gemeente. Toch is het aan te raden om bij de werkgever of financieel adviseurs aan te kloppen, zegt ABN Amro-econoom David Bolscher. “Financiële zekerheid wordt vaak beschouwd als een verantwoordelijkheid van de overheid, terwijl werkgevers juist persoonlijke hulp op maat kunnen bieden. Daarmee kunnen zijn écht het verschil maken, iets dat zich ook terugbetaalt met minder ziekteverzuim en een hogere productiviteit.”